رفوگری فرش سجاده ای(بخش دوم)

در مقاله ی قبل رفوگری را معرفی کردیم و گفتیم در چه زمانی نیاز است فرش رفو شود

رفوگرها افراد خبره ای هستند که به نقشه  ی فرش های سجاده ای و معمولی کاملا واقفند و هنگام بازبینی فرش متوجه مواردی میشوند که به چشم دیگر افراد نمی آید.

وسایل مورد نیاز هر رفوگر به شرح زیر است:

1) وسایل کار از قبیل: قلاب، درفش ، خواب پشت، دفتین، قیچی، دم باریک(انبردست)، سوزن دردواندازه کوچک وبزرگ، نخ پود، نخ پنبه ای(چله)، نخ ابریشمی، ظرف آب ، تخته، چارچوب چکش، میخ کش، اتو، کیله، میخ.

2) نخهای رنگین مطابق رنگ بافت سجاده فرش یا فرش  بر حسب این که فرش کهنه و رنگ رفته باشد باید نخها نیز رنگ رفته انتخاب شود وهمچنین نخ های چله و پودها.

3) نقشه ی قسمتی از فرش یا فرش سجاده ای که از بین رفته است از روی قسمت های مشابه و سالم فرش تهیه می شود.

 

ابتدای کار رفوگر فرش را به طور کامل پهن کرده و بعد از تعیین محل رفو با استفاده از دَم باریک مخصوص، ریشه های نامطلوب را خارج می کند و با استفاده از سوزن مخصوص  که به شکل میله ی باریک و وسط آن  سوراخ است ، نخ را به داخل فرش  داده  و از طرف دیگر خارج می کند و آنرا به تارهای فرش گره زده و سپس با قیچی سطح فرش را یکنواخت می کند.

رفوگری فرش امری ضروری است و هیچ شرکت فرشی وجود ندارد که به رفوگر نیاز نداشته باشد. حتی در فرش وسجاده فرش های 700 شانه ، 1000 شانه و 1200 شانه نیز فرش ها پس از خروج از دستگاه نیازمند بازبینی می باشند. فرش های سجاده ای و  فرش تشریفات غالبا نسبت به فرش های متعارف بازار ( 6 و 9 و 12 متری ) از بافت ساده تری برخوردارند. بنابراین رفوگرها در انجام کار خود با مشکلات نسبتا کمتری مواجه اند.